Fusies en overnames in Italië (2012)

Italië is de 10e economie van de wereld op basis van koopkrachtpariteit. De begrotingssituatie is kwetsbaar en politieke omstandigheden kunnen de hervormingen schaden en tot verdere instabiliteit leiden. Een bezuinigingsprogramma van 40 miljard euro ($56,2 miljard) moet de zwakke financiële positie aanpakken. Volgens de corruptieperceptie-index 2010 van Transparency International staat Italië op de 67e plaats van 178 landen. De Italiaanse wetgeving inzake buitenlandse investeringen is vergelijkbaar met die van andere EU-landen, maar de structurele rigiditeit en de dominante overheidssector hebben een negatief effect. De belastingtarieven in Italië blijven relatief hoog. Het effectieve belastingtarief bedraagt 31,4%, het basistarief voor de vennootschapsbelasting bedraagt in Italië 27,5% en de lokale belasting bedraagt 3,9%. Het EU-gemiddelde in 2010 was 23,2%.

Investeren in Italië kan aantrekkelijk zijn, maar kent ook enkele hordes. Voor sommige sectoren zijn er beperkingen op het gebied van fusies en overnames (zie de details in de laatste paragraaf). Verder kunnen juridische problemen en relatief hoge belastingen minder aantrekkelijk zijn. De marktomvang, sterke industrieën zoals ICT (vooral communicatieapparatuur), Biotech, Industrie, Automobielindustrie en Hernieuwbare energie kunnen interessante gebieden zijn voor M&A investeringen. De Italiaanse regering heeft verschillende initiatieven genomen om de situatie te verbeteren.

Zaken in Italië

De vertrouwensindex voor het bedrijfsleven bereikte in november 2010 het niveau van vóór de crisis. Het begrotingstekort van Italië is in 2009 opgelopen tot 4,8% van het bbp, met een daling van de ontvangsten met 5,5% en een stijging van de lopende uitgaven met 1,2%. In 2010 noteerde Italië een begrotingstekort van iets minder dan 5%. Hoewel Italië de op twee na grootste economie van de eurozone is, heeft het moeite om zijn hoge schuld van ongeveer 119% van het bbp aan te pakken. De trage economische groei (gemiddeld ongeveer 0,3% tussen 2001 en 2010), de zwakke overheidsfinanciën en het begrotingstekort vormen een uitdaging voor het concurrentievermogen van Italië en zijn sterke positie op de markten. De lage O&O-uitgaven en de beperkte innovatie kunnen een reden tot bezorgdheid zijn. In 2002 stelde Europa een streefcijfer van 3% van het BBP vast. Sindsdien schommelt Italië rond de 1,1% uitgaven als percentage van het GPD met 1,2% in 2010. Het resultaat is een klein aantal geregistreerde octrooien.

De werkloosheid in Italië bedroeg in 2010 ongeveer 8,4%. Volgens de EU-arbeidskrachtenenquête 2010 bedroeg de arbeidsparticipatie in Italië 56,9%, het EU-gemiddelde bedraagt 64,2%.

Volgens het scorebord van de Innovatie-Unie voor 2010 behoort Italië tot de groep van "gematigde innovatoren", met een prestatie die onder het EU-gemiddelde ligt. De Italiaanse regering biedt kansen in de ICT-industrie, met geplande technologie-uitgaven van ongeveer 5 miljard euro, onder meer voor informatietechnologie en netwerkverbindingen.

Belangrijkste industrieën van Italië

De verwerkende en de verwerkende sector in Italië zijn goed ontwikkeld, met precisiemachines, motorvoertuigen, chemicaliën, farmaceutische producten, elektrische goederen, en mode en kleding als belangrijkste industrieën. De belangrijkste exportproducten van Italië zijn textiel en kleding, motorvoertuigen, chemicaliën, technische producten, productiemachines, transportmiddelen, voedingsmiddelen, mineralen en non-ferrometalen. De uitvoer en invoer van Italië naar niet-EU-landen steeg in april 2011 met respectievelijk 17,7% en 30,0%.

Een sterke dienstensector is goed voor ongeveer 741 ton van het BBP. Toerisme, detailhandel en financiële diensten maken een belangrijk deel uit van de dienstensector. De sector is aanzienlijk sterker gereglementeerd dan in andere Europese landen. Liberalisering door de overheid heeft plaatsgevonden in verschillende sectoren zoals de detailhandel, farmaceutische produkten, professionele diensten, plaatselijke openbare diensten en retail banking. In de sector van de professionele dienstverlening werd een aantal protectionistische regelingen opgeheven. De financiële dienstensector van Italië staat er beter voor dan andere Europese landen, met een kleiner aandeel riskantere producten in hun portefeuille.

Mogelijkheden voor fusies en overnames in Italië

De markt voor telecommunicatieapparatuur en -diensten in Italië is naar schatting de op twee na grootste in de EU, met een totale omzet van $447,3 miljoen in 2009. Italië heeft ongeveer 4 miljard euro uitgetrokken voor de ontwikkeling van hernieuwbare energie en energie-efficiëntie. De biotechnologiemarkt heeft de afgelopen drie jaar gezonde groeicijfers laten zien.

Een nationaal hervormingsprogramma moet de macro-economische onevenwichtigheden wegwerken, de overheidsfinanciën verbeteren en de overheidsschuld terugdringen. Er worden grote bedragen uitgetrokken voor structurele initiatieven in de logistieke sector, voor de ondersteuning van het industriebeleid, voor onderwijs om de ontwikkeling van vaardigheden te versterken en de kwaliteit van de onderwijs- en opleidingsstelsels te verbeteren met het oog op een grotere arbeidsmarktparticipatie, voor technologisch O&O en voor de ontwikkeling van hernieuwbare energie en energie-efficiëntie. Dit moet het concurrentievermogen van het land verbeteren door de markten te versterken. De gebrekkige toepassing van de wetgeving inzake intellectuele eigendom is een uitdaging voor Italië.

M&A-beperkingen

Fusies en overnames kunnen worden getoetst aan de antitrustwet van het land. Buitenlandse participatie wordt niet aangemoedigd in sectoren zoals defensie en vliegtuigbouw. Er zijn aanvullende eisen gesteld aan de film- en scheepvaartindustrie.

Italië is door zijn marktomvang een interessant land voor fusies en overnames. Wij hebben geprobeerd een indruk te geven over fusies en overnames in Italië. Heeft u een vraag, suggestie of mening laat dan een reactie achter op dit artikel.